İnanmamız Gereken..

..Tek kişi kendimiziz. 

Ne kadar destek beklesek, güven beklesek de bazen sadece biz bizi tanıyoruz.

Annemizden mi destek beklesek, yoksa babamızdan mı, yok yok ailem bana inanırsa ben yaparım. Yok yaa? Peki onlar dahi arkanda değillerse? Sana inanmıyor ve seni desteklemiyorlar; bu nedenle sana güvenmiyorlarsa? Ben söyleyeyim ne yapmamız gerektiğini. Sadece kendimize inanmalı, güvenmeli, ve kendi kendi kendimizi desteklemeliyiz. Olmuyor değil mi? Kendi kendinle savaşarak olmuyor. Birilerinin yanında olması gerekiyor ve bu kişilerin senin hayatını bilmesi de. Arkadaşın ne seninle yaşlanacak, ne senin herşeyini biliyor biri olacak. Ailen yahu! Senin nefes almanda iki büyük yaratıcı. Ailen; seninle yaşayan, seni 16 senedir bilen adamlar bunlar! Ve onlar sana inanmyor, arkanda değillerse. İşiniz biraz zor. 

Diyorum ki, 9 yaşımdan beri ilgilendiğim tiyatroyu Sahne Sanatları okuyarak profesyonelliğe taşıyacağım. Bu yaz ilk olan fotoğraf sergimin nicelerine kavuşacağım. Belki mesleğimi yurt dışında tamamlayacağım. Belki İstanbul'da Galata Kulesi'ni karelerime yansıtacağım. Belki Beşiktaş Kültür Merkezi'nde sahnelerime çalışacağım. Sahnelerde, sergilerde okuduğum kişilerin yanında kendi adımı da göreceğim. Ajanslardan gökyüzüne yükselen insanları aşağıdan değil, yanıma ulaşırlarken izleyeceğim. En önemlisi de, gelecek için iyi bir insan olacağım. İnanmak, Güvenmek, Desteklemek. Yanımda olması gereken en önemli kişilerin bu 3 kavramı benden uzak tutmasıysa, çok büyük bir çelişki. Çok. Kafamı sallayıp konuyu kapatmam, kimseyi yanıltmamalı.

Kısacası diyorum ki; 
Evet annecim babacım "Sahne sanatları da neyin nesi adam gibi bir meslek seç!!"dediğiniz zamana kadar desteğinize çok ihtiyacım vardı. Ama artık hırsımla devam edebilirim..

ve Evet annecim babacım; Walt Disney der ki; "Hayal edebilirseniz yapabilirsiniz. Her şeyin bir fareyle başladığını hiç aklınızdan çıkarmayın." 

Yahya Kemal Beyatlı da şunu ekler; * İnsan alemde hayal ettiği müddetçe yaşar. 

Sevgiler,

GİZEM YILDIZ